RWD-8

Moderatorzy: ModTeam, Sekretarz

Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
mikoaj68
Posty: 88
Rejestracja: 2007-10-09, 20:01
Lokalizacja: Wejherowo

RWD-8

#1 Post autor: mikoaj68 » 2009-06-05, 09:39

RWD-8 — polski samolot szkolny, skonstruowany przez zespół konstrukcyjny RWD, używany w polskim lotnictwie wojskowym od 1934 do 1939 jako podstawowy samolot szkolny.
Pierwszy prototyp RWD-8 zbudowany został na początku 1933 roku i otrzymał numer 63 i znaki rejestracyjne SP-AKN a do jego napędu użyto silnika rzędowego Cirrus Hermes II o mocy 110 KM (81 kW) i o cylindrach stojących, oblatał go konstruktor Jerzy Drzewiecki. Drugi prototyp z silnikiem rzędowym de Havilland Gipsy III o cylindrach wiszących i mocy 120 KM (88 kW) otrzymał numer 61 i znaki rejestracyjne SP-AKL. Oba prototypy miały lotki z zawiasami na górnej powierzchni płatów, dochodząc do jego końców oraz ster kierunku o dość dużej wysokości. Podczas prób w locie okazało się jednak, że skuteczność lotek jest za mała, a siły jakie trzeba przyłożyć na drążek sterowy zbyt duże. Aby to zjawisko złagodzić w prototyp ze znakami SP-AKL obcięto zewnętrzne części skrzydeł wraz z lotkami i dorobiono nowe o mniejszym skosie krawędzi spływu, i o profilu jak w samolocie RWD-5. Zabieg ten poprawił właściwości samolotu, stery stały się skuteczne i czułe, uzyskano też dobra stateczność w pełnym zakresie prędkości lotu. Samolot RWD-8 po homologacji w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa w Warszawie został dopuszczony do: szkolenia pilotażu podstawowego, treningu, holowania szybowców, skoków spadochronowych, lotów nocnych i lądowania w przygodnym terenie.
Użycie [edytuj]

Samoloty RWD-8 były używane w polskim lotnictwie wojskowym od jesieni 1934, stając się podstawowym typem samolotu szkolenia wstępnego. Używane były w szkołach lotniczych w Dęblinie, Bydgoszczy i Krośnie oraz na obozach przysposobienia wojskowego. W listopadzie 1938 w lotnictwie wojskowym było 349 RWD-8, z czego 200 do szkolenia, 45 przewidziane na wyposażenie mobilizowanych plutonów łącznikowych i 104 w rezerwie.

RWD-8 używane były ponadto w lotnictwie cywilnym - aeroklubach. Kilkadziesiąt samolotów zostało zakupione dla lotnictwa cywilnego ze zbiórek społecznych przez Fundusz im. Żwirki i Wigury, wiele było fundowanych przez instytucje. Samoloty te były używane także w polskim sporcie lotniczym, począwszy już od pierwszych prototypów w 1933. W 1934 samolot RWD-8 zajął 1. miejsce w VI Locie Południowo-Zachodniej Polski. Samoloty te prezentowane były także za granicą, w tym holując szybowce.

Niewielka liczba samolotów RWD-8 została wyeksportowana. Trzy samoloty RWD-8 DWL sprzedano do Palestyny (dwa nosiły znaki VQ-PAG i VQ-PAK), a jeden do Hiszpanii. Po jednym samolocie RWD-8 PWS sprzedano do Maroka i Brazylii.

W sierpniu 1939 utworzono 13 plutonów łącznikowych wyposażonych w 3 samoloty RWD-8 każdy, w skład których weszło 40 samolotów RWD-8. Plutony te działały w składzie poszczególnych jednostek lotniczych: 1, 2, 4 i 12 w składzie Brygady Bombowej, 13 w składzie Brygady Pościgowej, pozostałe w lotnictwie armijnym: 3 – Armia „Kraków”, 5 – Armia „Karpaty”, 6 – Armia „Poznań”, 7 i 8 – Armia „Pomorze”, 9 – Samodzielna Grupa Operacyjna „Narew”, 10 – Armia „Łódź”, 11 – Armia „Modlin”.

Zostały one użyte w w kampanii wrześniowej. Co najmniej kilkanaście dalszych samolotów zostało zmobilizowanych w trakcie kampanii, używano je też w improwizowanych jednostkach. Zaletą RWD-8 jako samolotu łącznikowego była możliwość startu i lądowania w przygodnym terenie, polscy piloci latali w celu uniknięcia ataków na małej wysokości, niemniej jednak ich służba należała do bardzo niebezpiecznych. Lotnicy z improwizowanego plutonu sformowanego w Eskadrze Ćwiczebnej Obserwatorów w Dęblinie wzięli udział w boju o Kamionkę Strumiłową, latajac na rozpoznanie, a nawet obrzucając żołnierzy niemieckich granatami, analogicznie działały samoloty RWD-8 z plutonu lotniczego SGO Polesie, uczestniczące w bitwie pod Kockiem, będące ostatnimi polskimi samolotami na niebie podczas kampanii wrześniowej.

Duża liczba samolotów RWD-8 została zniszczona przez Niemców podczas bombardowań lotnisk lub spalona przez wycofujących się Polaków. 57 samolotów ewakuowano do Rumunii, ok. 40 na Łotwę i 2 na Węgry. Zaledwie kilkanaście sprawnych samolotów zostało zdobytych przez Niemców. Kilkanaście wpadło też w ręce radzieckie, w Polsce i później na Łotwie. Samoloty RWD-8 następnie były używane w Rumunii i na Węgrzech.

Żaden z samolotów nie przetrwał wojny w Polsce, jak również żaden nie był używany w Polsce po wojnie. Żadne nie zachowały się też do czasów obecnych.

Opis konstrukcji

Dwumiejscowy samolot szkolny, zastrzałowy górnopłat typu parasol, konstrukcji mieszanej. Kadłub kratownicowy, spawany z rur stalowych, kryty płótnem; płat kryty płótnem i sklejką. Płat skośny, podparty zastrzałami w kształcie V, składany do tyłu. Usterzenie klasyczne. Dwie odkryte kabiny, wyposażone w przeszklone wiatrochrony z przodu. Miejsca w układzie tandem, zaopatrzone w podwójne przyrządy do sterowania, pierwsza kabina ucznia, tylna instruktora. Górna część poszycia między kabinami mogła być w samolotach RWD-8 PWS wyjmowana, tworząc jedną kabinę. Zbiornik paliwa w przodzie kadłuba, pojemność 75 l (RWD-8 PWS) lub 85 l (RWD-8 DWL). Podwozie samolotu klasyczne, stałe, koła z amortyzatorami, z tyłu płoza ogonowa.

Silnik rzędowy, 4 cylindrowy PZInż. Junior (licencyjny Walter Junior), chłodzony powietrzem, o mocy nominalnej 110 KM i startowej 120 KM. Na nielicznych samolotach stosowano podobne silniki Walter Major lub DH Gipsy Major o mocy nominalnej 120 KM. Silnik w nosie kadłuba, osłonięty blachą aluminiową. Śmigło dwułopatowe drewniane stałe.

Państwo Polska Polska
Producent Doświadczalne Warsztaty Lotnicze
Typ samolot szkolny
Konstrukcja mieszana, kratownicowa kryta płótnem i sklejką
Załoga 2 (uczeń i instruktor)
Historia
Data oblotu 1933
Dane techniczne
Napęd 1 × PZInż. Junior, rzędowy 4-cylindrowy
Moc 120 KM (81 kW)
Wymiary
Rozpiętość 11 m
Długość 8 m
Wysokość 2,3 m
Powierzchnia nośna 19,5 m²
Masa
Własna DWL: 480 kg
PWS: 500 kg
Użyteczna 250 kg
Startowa DWL: 730 kg
PWS: 750 kg
Osiągi
Prędkość maksymalna DWL: 175 km/h
PWS: 170 km/h
Prędkość przelotowa 140 km/h
Prędkość minimalna 75 km/h
Prędkość wznoszenia DWL: 4,7 m/s
PWS: 4 m/s
Pułap DWL: 5000 m
PWS: 4200 m
Zasięg DWL: 500 km
PWS: 437 km
Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska, Rumunia, Węgry
ObrazekObrazekObrazek
ObrazekObrazekObrazek
Obrazek
ObrazekObrazek

Awatar użytkownika
tad
Posty: 1145
Rejestracja: 2006-09-17, 16:19
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

#2 Post autor: tad » 2009-06-05, 13:04

Piękny model i ciekawy opis. Znowu mnie zachęciłeś do sklejenia go. Marek powinien Ci coś odpalić za reklamę, bo Twoje modele inspirują.
Pozdrawiam
TAD

Awatar użytkownika
Matrix_OST
Posty: 447
Rejestracja: 2006-09-28, 20:31
Lokalizacja: Olsztyn

#3 Post autor: Matrix_OST » 2009-06-05, 20:02

Co do użytkowników to Palestyna i Estonia nie miały ich?

Awatar użytkownika
mikoaj68
Posty: 88
Rejestracja: 2007-10-09, 20:01
Lokalizacja: Wejherowo

#4 Post autor: mikoaj68 » 2009-06-06, 14:18

Witam no Matrix masz racje, te erwudziaki latały tez w Palestynie, Estonii ,na Litwie w ZSRR, na swoja obronę nam to ze historie samolotu zaczerpnąłem z wikipedii.

Awatar użytkownika
Matrix_OST
Posty: 447
Rejestracja: 2006-09-28, 20:31
Lokalizacja: Olsztyn

#5 Post autor: Matrix_OST » 2009-09-03, 22:32

Wątek trochę już poleżał na forum. Ale udało mi się znaleźć 2 zdjęcia erwudziaków. Jedno palestyńskie a drugie estońskie.

Palestyna VQ-PAG
Obrazek

Estoński ES-RWD
Obrazek

Oraz barwną tablicę na której widnieje rumuńskie malowanie.
Obrazek

P.S. Jak to dobrze mieć dostęp do biblioteczki taty ;-)

Matt619
Posty: 1
Rejestracja: 2013-09-21, 06:39
Lokalizacja: Faisalabad

poosting coomments................

#6 Post autor: Matt619 » 2013-09-21, 06:42

Pierwszy prototyp oznaczony jako PZL.30B został oblatany w marcu 1936 co miało miejsce tylko na trzy miesiące przed pierwszym lotem PZL.37. Prototyp samolotu był poważnie zmodyfikowany, z uwagi na słabe osiągi. Zastosowano mocniejsze silniki (680 KM zamiast 400 KM) i cięższe, w pełni wciągane podwozie. Nie wzmocniono przy tym struktury wytrzymałościowej maszyny. Tak zmieniona wersja otrzymała oznaczenie PZL-30BII.

mateusz81
Posty: 1
Rejestracja: 2014-09-12, 11:46

#7 Post autor: mateusz81 » 2014-09-12, 14:40

Model rzeczywiście dosyć dobry, ale nawet najdoskonalszy model to nie to samo co oryginalny samolot. RWD-8 to moim zdaniem jeden z lepszych samolotów wyprodukowanych w tym czasie, szkoda, że zachowało się tak mało silników wykorzystanych w tym modelu. Z tego co wiem dwa silniki znajdują się w Muzeach - w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie i Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. A jeszcze w kwestii silników - to aktualnie WSK Rzeszów organizuje akcje poszukiwawczą silnika Junior oraz PZInż. Major. W rzeszowskim zakładzie lotniczym do wojny wyprodukowano 50 sztuk obu tych modeli. W całej Polsce powstało ich ok. 700. Jeśli ktoś jest zainteresowany tą akcją to mogę przesłać link do wydarzenia na fb.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Wrzesień '39”